Aportowanie
To chyba najpopularniejsza "psia" zabawa, choć nie wszystkie psy ją lubią. Pogoń za aportem i przynoszenie go przez psa pozwala wybiegać nie tylko psa - ruch poprawia także nasze samopoczucie. Lubiący aportować i nauczony aportowania pies łatwiej daje się przywołać, a także chętniej współpracuje z opiekunem, który może kontrolować jego zachowania. Do aportowania nadają się wszelkiego rodzaju piłki (wygodne są te na sznurku, można je też dalej rzucać), ringa, frisbee czy hantelki. Przynajmniej na początku warto mieć ze sobą dwa aporty. Część psów niechętnie oddaje aport i wtedy można wymienić jeden aport na drugi. Aporty powinny być dostosowane do wielkości psich szczęk, być wygodne do chwycenia nawet w locie i nie robić psu krzywdy, kiedy przypadkowo go uderzą.
Przeciąganie
Prototypem tego rodzaju zabawy jest wspólne rozszarpywanie zdobyczy przez wilki czy dzikie psy. Wbrew dość powszechnemu przekonaniu takie rozszarpywanie nie ma nic wspólnego z agresją czy walką między osobnikami. Przeciwnie - jest wyrazem ścisłego współdziałania członków sfory. Nawet jeżeli psy warczą, jest to wyraz radosnego podniecenia, a nie złości skierowanej do opiekuna. W tego typu zabawach należy jednak uważać, jeśli mamy do czynienia z psem, który nie nauczył się kontrolowanego gryzienia ludzkich rąk lub ma skłonność do agresji. Jeśli pies gryzie nasze ręce, należy zabawę natychmiast przerwać i powrócić do niej po chwili, kiedy pies ochłonie z emocji. Do przeciągania nadają się wszelkiego rodzaju sznury bawełniane, ringa z twardej gumy, piłki na sznurku, skórzane lub z tkaniny, "przeciągacze" wypełnione miękką anilaną lub innego rodzaju tworzywem, a dla małych psów wszelkiego rodzaju pluszowe zabawki.
Tropienie
Sporo psów, na przykład owczarki czy jamniki, wykazuje niesłychaną pasję węszenia tropów. Zdarza się, że na spacerach takie psy łapią trop wiewiórki, kota czy innego psa i podążają za nim głuchnąc na nawoływania opiekuna. Warto przekierować te zachowania i nauczyć psa tropienia śladów opiekuna, który ukrył się, zostawiając uprzednio swój ślad, odnajdywania zabawek, w których ukryte są smakołyki lub jakichkolwiek przedmiotów należących do opiekuna (nie ma wtedy problemu z odnalezieniem np. pęku kluczy zgubionych w trawie). Pomysły na zabawy w pracę węchową znajdziecie w książce "Zabawy z psem" (autorki: Petra Durst-Benning, Carola Kusch), a poważne wskazówki na temat treningu w książce "Nowoczesne szkolenie psów tropiących" (autor: Bogusław Górny). Do tego rodzaju zabaw nadają się praktycznie wszystkie zabawki. Godny polecenia jest snackball - kula z tworzywa, z dziurkami, z której wypadają smakołyki.
Jak nauczyć psa podstaw tropienia?
Zacznij w ogródku lub na spacerze. Większość psów, a zwłaszcza tropowce i psy myśliwskie, lubi tego typu zabawy. Zacznij od przejścia tylko kilku metrów i schowania w trawie psiej zabawki, następnie wróć (inną drogą) do psa i zachęć go do szukania. Stopniowo zwiększaj długość ścieżki i jej trudność (najpierw linie proste, później wprowadź łuki, a potem ostre zakręty). Tropienie jest dla psów świetną zabawą. Jeśli Twój pies to lubi, możesz zastanowić się nad wprowadzeniem innych elementów tej pracy. Ponadto te psie umiejętności mogą okazać się pomocne, gdy zgubisz na spacerze klucze lub portfel.
Spacery
Bądź również kreatywny w czasie spacerów. Są one niezwykle istotne nie tylko dla kondycji fizycznej psa, ale również dla jego zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia. Nie należy zabierać psa ciągle w to samo miejsce. Zmieniaj trasy spacerów, by dostarczyć psu różnych wyzwań fizycznych i mentalnych. Zabieraj go do lasu, na łąki, na plażę (tam, gdzie wolno wprowadzać psy), nad rzekę, w której pies może bezpiecznie brodzić, do parku miejskiego. Twój pies będzie zachwycony możliwością badania różnych miejsc, dźwięków i zapachów, a różnorodność jest wskazana również dla spacerującego człowieka.
Urozmaicaj także to, co robicie w czasie spacerów. Zamiast trzymać psa zawsze na smyczy, pozwól mu pobiegać wolno w bezpiecznym miejscu (pod warunkiem, że potrafisz przywołać psa niezależnie od sytuacji). Możesz bawić się z psem w chowanego: sam się schowaj i zawołaj psa, albo - jeśli spacerujesz z rodziną – niech schowają się dzieci. Niektóre psy robią to w sposób naturalny. Pasąc swoje „stado” na spacerach, okrążają rodzinę i szukają zaginionych „owieczek”. Zabieraj ze sobą na spacery zabawki, piłki do rzucania lub aporty z juty. Unikaj rzucania patyków - wiele psów je uwielbia, ale mogą niestety poważnie zranić zwierzę!
Psie sporty
Popularną rozrywką jest flyball: pies musi przeskoczyć kilka niskich płotków, naciśnięciem uruchomić aparat wyrzucający piłki, złapać piłkę i jak najszybciej pokonując płotki wrócić do właściciela. W tym momencie startuje kolejny pies. Ta psia sztafeta jest świetną zabawą odpowiednią dla psów wielu różnych ras. Bordery są w tym doskonałe, ale prawie każda rasa ma tu szansę na sukces.
Podobnie jest w przypadku agility, czyli toru przeszkód dla psów. Pies ma za zadanie pokonać tor różnych przeszkód: przejście przez tunel, przeskakiwanie przez przeszkody, slalom pomiędzy palikami. Układ przeszkód jest za każdym razem inny, a zadaniem właściciela jest wysyłanie psa we właściwym kierunku tak, by zaliczał on przeszkody w określonej kolejności. Są różne odmiany tego sportu dla psów różnych rozmiarów, żadna rasa nie jest więc z niego wykluczona.
Coraz większą popularnością cieszy się taniec z psem. Określone poziomy są dostosowane do psów o różnym stopniu zaawansowania i możliwościach. Zabawa polega na opracowaniu choreografii, czyli połączenie figur wykonywanych przez psa z konkretnym utworem muzycznym. Takie występy są niezwykle widowiskowe. W zawodach z posłuszeństwa mogą startować psy wszystkich ras, choć - jak w wielu innych przypadkach - i tu gwiazdami są często bordery. Zabłysnąć mogą również goldeny, labradory, owczarki niemieckie oraz każdy inny pies chętny do nauki pod warunkiem, że ma właściwego przewodnika, który potrafi sprawić, że ćwiczenia są dla psa dobrą zabawą. W internecie można znaleźć psie szkoły, oferujące zajęcia z poszczególnych rodzajów psich sportów.
Miłośnicy kąpieli
Niektórych psów nie da się utrzymać na spacerach z dala od wody, może to być morze, rzeka czy po prostu większa kałuża! Labradory, goldeny, pudle, nowofundlandy i inne psy dowodne kochają kąpiele. Pluskający się pies to wspaniały widok, choć przewożenie mokrego i niezbyt ładnie pachnącego psa w samochodzie już takie wspaniałe nie jest. Bądź jednak ostrożny. W wielu stawach i zbiornikach wodnych czyha na psa sporo niebezpieczeństw. A starsze psy przez kąpiele w zimnej wodzie mogą cierpieć na bolesność stawów. Jeżeli Twój pies cierpi na artretyzm lub ma inne problemy z poruszaniem się, po każdym spacerze w deszczowej pogodzie należy dokładnie wysuszyć jego sierść. Jeśli w Twojej okolicy jest taka możliwość, polecamy zapisanie psa na zajęcia hydroterapii - jest ona przydatna również jako forma rehabilitacji dla psów po wypadkach. Tego typu ośrodki rehabilitacyjne dla psów są już dostępne w Polsce w wielu większych miastach.
Wiek psa a aktywność
Przy każdej formie aktywności i ćwiczeń należy brać pod uwagę wiek psa i jego możliwości. Jeśli masz w domu młodego i starszego psa, ten bardziej zaawansowany wiekiem może czuć presję i chcieć nadążyć za młodszym. Nie należy również przeciążać młodych, rosnących psów. Wszystkie psie sporty mają wyznaczone limity minimalnego wieku psów, ponieważ aktywność szczeniąt powinna opierać się na regularnych i niewyczerpujących ćwiczeniach, by nie spowodować długotrwałych uszkodzeń stawów i kości.
