Cześć, jestem Yeti - mam dom

Jestem Yeti, już wiem co to cierpienie, ból i ... samotność. Nie wiem jak do tego doszło, ale zostałam znaleziona w zaspie śniegu, wyziębiona, wycieńczona i wygłodzona. W krytycznym stanie trafiłam do przychodni weterynaryjnej "Psia Kość". Tamtejsi lekarze nie poddając się walczyli o moje życie, a ja próbowałam ze wszystkich sił stawić czoła pojawiającym się chorobom. Po zakażeniu oczu powstały ślady, ale najważniejsze, że ich nie straciłam i widzę. Mimo tak dramatycznych przeżyć i długotrwałego leczenia jestem pełna życia. Swój wolny czas spędzam na zabawach i wygrzewaniu się na słoneczku. Od jakiegoś czasu mieszkam w domu tymczasowym mam przestrzeń i opiekunkę, która poświęca mi czas, ale nie jestem tu sama i muszę się dzielić swoim człowiekiem. Moim marzeniem jest mieć kochająca rodzinę pełną ciepła i miłości na własność, gdzie dożyję spokojnej starości