Cześć, jestem Niunia - mam dom

Jestem Niunia. Kiedyś byłam kotem wolno żyjącym i wraz z innymi kocimi towarzyszami mieszkałam na jednym z łódzkich osiedli. Miałam ciepłą budkę na zimę i zawsze pełną  miseczki. Z czasem nawet nasza opiekunka zaczęła wpuszczać nas do mieszkania – zwłaszcza na noc. Oswoiliśmy się na tyle, że jak tylko chcieliśmy spędzać noc w domu – czekaliśmy pod klatką. Ja byłam jedną z dwóch kotek, które najbardziej były zainteresowane noclegiem. Jednak sielanka szybko się skończyła – nasza opiekunka zachorowała i trafiła do domu opieki. Nasze życie wywróciło się do góry nogam. Co prawda z początku ktoś jeszcze wpuszczał nas do mieszkania, potem ktoś dokarmiał ale już tylko pod klatką. Tak minęło lato – o ile pozostałe koty odnalazły się w nowej rzeczywistości, tak ja wciąż chciałam wracać do ciepłego mieszkania. Gdy wolontariusze przyjechali tam pewnej listopadowej soboty– koczowałam na poduszce pod klatką.Jestem bardzo delikatną i wrażliwą kotką. Mam już swoje lata, więc nie szalej i nie biegam jak kociak. Głównie śpię - uwielbiam spać pod kocykiem - w ukryciu.  Ożywiam się na widok człowieka, którego witam kręcąc ósemki wokół nóg. W nowym miejscu potrzebowała 2 tygodni na aklimatyzację - musiałam osłuchać się z nowym miejscem i poznać otoczenie - dopiero wtedy poczułam się bezpiecznie. Dobrze żyję z innymi kotami i jestem do wszystkich przyjacielsko nastawiona.